Ik ben nu al enige tijd een single ouder en ik vertik het om met een single ouder reis mee te gaan. Ik wil gewoon mijn eigen plan kunnen trekken tijdens mijn vakantie en wil niet afhankelijk zijn van een groep. Nu mijn zoon, inmiddels 9 jaar oud, steeds ouder wordt, wordt ook het reizen met hem steeds makkelijker. Hij hoeft niet meer op tijd naar bed, dus ook de avonden worden steeds gezelliger op vakantie. Dit jaar besloot ik dan ook dat het tijd werd om een rondreis door het zuidwesten van Amerika te gaan maken. Hij is nu oud genoeg voor de meeste excursies  en activiteiten en hij is nu op een leeftijd dat hij zich deze reis hopelijk later ook nog herinnerd. Want dat is reizen voor mij activiteiten ondernemen en herinneringen maken. 

Een vakantie kost altijd voorbereidingen maar als alleen-reizende ouder moet je moet een aantal praktische zaken rekening houden. Je mag namelijk niet zomaar je kind mee nemen op reis. Hiervoor dien je toestemming te hebben van de andere ouder te samen met een kopie van het legitimatiebewijs van de andere ouder. Ook dien je bewijs mee te nemen dat jij beschikt over het ouderlijk gezag.  Op de site van de Nederlandse overheid kan je deze formulieren downloaden en kan je vinden wat er voor jouw situatie van toepassing is. Het bewijs van het ouderlijk gezag kan je heel makkelijk opvragen bij de rechtbank, dit kan per e-mail of telefonisch en heb je binnen enkele dagen in huis. Deze regels gelden trouwens ook als jouw kinderen bijvoorbeeld met opa of oma mee op reis gaan. Reis je binnen Europa dan zullen deze papieren bijna nooit worden opgevraagd, maar buiten Europa kom je een stuk moeilijker langs de douane zonder deze papieren.

Vooraf stippelde ik onze route uit en overlegde met mijn zoon welke bestemmingen ik graag wilde zien. Ik legde hem in grote lijnen uit waar we heen zouden gaan en wat we daar zouden gaan zien en doen. Nu kan je zeggen een kind van 9 zou niet moeten beslissen waar jij heen gaat op vakantie, maar ik ben van mening dat als hij een leuke vakantie heeft, ik ook een leuke vakantie heb.  Ik probeerde de rijafstanden zo klein mogelijk te houden want autorijden is geen hobby van mijn zoon, als is dit niet altijd mogelijk in West Amerika, de afstanden zijn hier soms namelijk gewoon lang. Om de langere afstanden voor hem dragelijk te maken downloaden we spelletjes en films op de ipad. Alle excursies die wij tijdens onze vakantie ondernamen, legde wij vooraf aan onze vakantie vast. Dit om ter plaatse niet meer te hoeven zoeken en om teleurstelling te voorkomen.  Voor je zelf is het niet leuk als een excursie waar je, je op verheugd hebt niet door gaat, maar voor een kind is deze teleurstelling vaak nog groter.

Het werd het een afwisselende route om het zo voor ons beide leuk te houden. Wij kozen ervoor om te vliegen naar San Diego, vanuit daar reisde we door naar Tucson waar wij op een echte ranch verbleven. Hier voelde we ons een echte Cowboy en Cowgirl, wat een avontuur, best wel spannend je kleine jongen op zo’n groot paard. Maar hij vond het geweldig en vroeg of we niet voor altijd op de ranch konden blijven wonen. Helaas wachtte de volgende bestemming op ons en moesten wij de ranch verlaten.

Bij aankomst in Sedona vertoefde wij eerst even bij het zwembad. Dit is ook een echte must als je reist met kinderen. Hoe klein het zwembad ook is, ze vermaken zich zo uren en hebben het ook echt even nodig om uit te razen na de autorit of wandeling. Dit is ook de plek om contact te maken met andere kinderen. Mijn zoon is een echte waterrat dus wij kozen heel bewust voor hotel met een zwembad. De volgende dag gingen wij mee met de Senic Rim en Broken Arrow Jeeptour. Ik genoot van de prachtige natuur en mijn zoon voornamelijk van de spectaculaire rit in de jeep, want deze rit gaat niet over rechte geasfalteerde wegen, maar over schuin liggende rotsen. 

Het volgende hoogte punt van de vakantie was de helikoptervlucht boven de Grand Canyon. Voor ons beidde de eerste keer in een helikopter, wat een ervaring! Als twee blije eitjes genoten wij van het uitzicht over de immens grote canyon onder ons.

In Bryce Nationaal Park maakte wij verschillende korte wandelingen. Mijn zoon is geen wandelaar, maar in Bryce stond op de park informatie, dat als je 3 wandelingen maakt en hier bewijs voor verzameld , je hier een beloning voor kon krijgen, nou toen wilde mijn zoon wel wandelen. We liepen onder andere de Navajo Trail, een spectaculaire trail de canyon in, naar boven was wat zwaar, maar stapje voor stapje kwamen we er wel. Aan het einde van de dag terug naar het bezoekerscentrum, toen bleek de prijs een sticker te zijn. Dus mocht mijn zoon een echte prijs uitzoeken in de souvenirwinkel. Hij ging voor een knuffel ratelslang, welke wij eerder die dag in het echt hadden gezien.

In Zion National Park fietsen wij het park door, om niet weer een dag zoveel te hoeven lopen. Ik koos ervoor om de fietsen een hele dag te huren, dit is met kinderen wel nodig want je fietst niet in een keer terug naar de fietsverhuur onderweg stop je ook nog voor een hike. Ook zonder wandelingen ben je met kinderen al snel drie uur zoet om met de bus naar de laatste stop boven in de bergen af te reizen en dan per fiets af te dalen naar het bezoekerscentrum.

De laatste bestemming van onze reis was Las Vegas, wij keken onze ogen uit in de vele themaresorts. Het Venetian was onze favoriet. Om niet te veel te hoeven lopen maakte wij af en toe gebruik van de Deuce bus. Na een middag hadden wij de gekte van Vegas wel gezien, daarom brachten wij de laatste dag van onze reis een bezoek aan het Springs Preserve. Hier zijn 4 musea samengebracht, in deze musea kom je vooral veel te weten over het ontstaan van Las Vegas en de dieren die leven in de directe omgeving van Las Vegas. Even een heel andere wereld op slechts 15 minuten rijden vanaf de Strip.

Met een koffer vol vuile was en een hoofd vol nieuwe herinneringen vlogen wij terug naar Nederland.